Τι είναι η κρίση πανικού;

Η κρίση πανικού χαρακτηρίζεται από ξαφνική εμφάνιση έντονου άγχους και φόβου, η οποία παίρνει τρομακτική και μη διαχειρίσιμη διάσταση, με αποτέλεσμα να βιώνεται απειλητικά από το άτομο.

Σε ένα μεγάλο βαθμό, οι κρίσεις αυτές εμφανίζονται απροειδοποίητα και φαινομενικά χωρίς αιτία. Ωστόσο, υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπου μπορεί να προηγηθεί κάποιο ερέθισμα, το οποίο αυξάνει το άγχος, σε συνειδητό ή και ασυνείδητο επίπεδο. Τέτοιες περιπτώσεις είναι για παράδειγμα κλειστοί χώροι ή χώροι με πολύ κόσμο.

Η επερχόμενη κρίση πανικού γίνεται αντιληπτή από τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζονται και τα οποία αφορούν σωματικές αλλαγές, όπως εφίδρωση, ταχυπαλμία, ασφυξία, καθώς και την αίσθηση επικείμενου θανάτου.

Πιο συγκεκριμένα, τα συνηθέστερα συμπτώματα της κρίσης πανικού αφορούν έντονο φόβο, πανικό, άγχος, αίσθημα επικείμενου θανάτου, αίσθημα απώλειας ελέγχου και παράνοιας, αποπραγματοποίηση (αίσθημα μη πραγματικού) ή αποπροσωποίηση (ότι βγαίνω από το σώμα μου), φόβος ασθένειας, ενώ εμφανίζονται και ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως είναι:

Ταχυκαρδία, αίσθημα πνιγμού, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, τρέμουλο, εφίδρωση, ρίγος, ναυτία, ζάλη, ίλιγγος, τάση λιποθυμίας, μούδιασμα άκρων.

Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται ξαφνικά και συνήθως κορυφώνονται μέσα σε 10 λεπτά. Συνολικά μία κρίση πανικού μπορεί να διαρκέσει περίπου 20-30 λεπτά.

Ο ακριβής λόγος για την εμφάνιση των κρίσεων πανικού δεν έχει βρεθεί. Ωστόσο, το έντονο στρες, η ιδιοσυγκρασία του ατόμου, βιολογικοί και γενετικοί παράγοντες, καθώς  και η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών φαίνεται να συμβάλλουν σημαντικά στην εμφάνισή τους. Βέβαια, το κάθε άτομο, ανάλογα με τα βιώματά του, μαθαίνει να διαχειρίζεται διαφορετικά το άγχος και να ερμηνεύει με διαφορετικό τρόπο το κάθε ερέθισμα ως λιγότερο ή περισσότερο απειλητικά. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν βιώνουν όλοι οι άνθρωποι κρίση πανικού.

Σε κάθε περίπτωση, η κρίση πανικού δεν είναι πραγματικά απειλητική για τη ζωή, ακόμα και αν βιώνεται έτσι. Δεν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και δεν επηρεάζεται η καρδιά μας. Αποτελεί μία δυσάρεστη και εξουθενωτική εμπειρία, αλλά τελικά περνάει. Παραμένει μόνο ο φόβος του ανθρώπου για μία επόμενη κρίση, πίσω από τον οποίο βρίσκεται και ο κίνδυνος για την επανεμφάνισή της.

Σε αυτές τις περιπτώσεις (κρίσεων πανικού), η συμβολή της ψυχοθεραπείας έχει καταλυτική επίδραση στην μείωση των συμπτωμάτων, καθώς και στην μείωση της συχνότητας εμφάνισής τους.